Είμαστε κά-

«Είμαστε κάποιοι», είμαστε ωραίοι!
Κοιτάμε επίμονοι τον καθρέφτη,
της ευτυχίας ψάχνουμε τον κλέφτη.
Κι η ψευδαίσθηση άφθονη ρέει.

Είμαστε κάτι ατέρμονα μοιραίοι,
χωρίς σειρά ένας-ένας πέφτει-
όσοι ζουν αίσθηση 'χουν μόνο έκτη.
Και το μονάχο τέλος παραπαίει.

Είμαστε κάρα, πλανώμενα στο χρόνο,
χωρίς δρόμους, οδηγούς, φανάρια.
Φορτίο εμπειριών που ξέρει ν' αφήνει πόνο.

Είμαστε κάρτες κλεισμένες σε πιθάρια.
Κοιτάμ' η μια την άλλη γύρω-γύρω μόνο.
Δεν θέλουμε τον πόνο να βρούμε στα μάτια.

Χαράλαμπος Καρράς