«Είμαστε κάτι …»

Είμαστε κάτι ραγισμένα γυαλιά
που όταν τα πατάνε αιμορραγούν.
Το αίμα τρέχει δεν πονούν,
διότι οι πληγές είναι πολλές.

Είμαστε κάτι μισοάδεια ποτήρια
που όσο και να τα γεμίζουν παραμένουν ίδια.
Κοιταζόμαστε στα μάτια
μα ποτέ δεν βλέπουμε τις χαμένες ελπίδες μας.

Είμαστε κάτι κουρασμένες παρομοιώσεις
που ψάχνουν διαρκώς αυτό το άπιαστο «σαν».
Στα όνειρά μας υπάρχει πάντα ένα «αλλά».

Στα χέρια μας η αγάπη πεθαίνει.
Ταξιδεύουμε σε βαριά όνειρα
και το χαμόγελό μας στεγνώνει στο πέρας του χρόνου

Καραχάλιου Κατερίνα